Aujourd’hui, le COVID-19 souligne les failles de notre système, tant sur le plan sanitaire, social et économique que sur les questions environnementales et nous confronte à un choix crucial: soit nous continuons comme avant et la situation planétaire sociale et écologique continuera à s’empirer pour la majorité des personne, soit nous construisons les racines d’un monde viable.
Les mesures de gestion de cette crise attisent notre colère : manque de moyens pour le personnel soignant, manque de tests pour protéger la population, oubli des personnes précarisées (sans revenu, sans papiers, sans toit,…). Depuis quelques jours, la coûteuse publicité a fait son retour dans l’espace public, poussant à la consommation alors que des centaines de milliers de personnes ont besoin d’aide alimentaire. Ces choix et les priorités posés dans le gestion de cette crise incarnent bien le système inégalitaire dans lequel nous sommes enlisé.e.s depuis trop longtemps : un système où la croissance économique doit être relancée à tout prix pour un “retour à la normale”, sans prendre en compte les enjeux sociaux et environnementaux. Mais c’est revenir à la “normalité” d’avant la crise sanitaire qui serait anormal !
Il est temps d’inventer des alternatives capables d’assurer un avenir social, juste et durable. Avant d’être des outils de production et de consommation, nous sommes des êtres humains, nous avons des besoins, des sentiments, des dignités à respecter. Pendant la crise, nous avons vu des initiatives solidaires fleurir et tenter tant bien que mal de colmater les injustices et les manquements de l’Etat et de nos sociétés capitalistes. Nous avons vu les professions de première ligne continuer leurs services à la population en bricolant avec des bouts de ficelle. Nous avons vu des grèves sauvages, des utilisations du droit de retrait, des reconversions d’entreprises. Nous avons vu des grèves de loyer et des occupations de logements. Nous avons assisté à des manifestations aux balcons. Partout des gens sont en mouvement et se battent contre les forces qui tentent de maintenir un système qui fait passer le profit avant les populations .
Il est prioritaire de répondre aux besoins essentiels des populations et rétablir les grands équilibres: respect de la planète et ses habitants, répartition des richesses, déconstruction des privilèges de genre, de race et de classe, ré-invention des systèmes productifs, agricoles et industriels. Cependant, nous ne sommes pas naïf.ve.s, ce sont les coupes budgétaires successives qui ont affaibli nos services de soins de santé. Le risque est grand de voir les Etats profiter de la crise actuelle pour appliquer des mesures d’austérité mortifères et se débarrasser de leurs engagements climatiques pour relancer l’industrie à tout prix. Nous refusons que le choc actuel soit utilisé pour faire passer ces mesures qui nous seront présentées comme inévitables alors qu’elles ne sont que des “vieilles recettes”, incompatibles avec les conditions climatiques et sociales d’aujourd’hui.
La gestion gouvernementale de la crise du coronavirus démontre une fois de plus que l’idéologie néolibérale constitue un danger mortel pour toutes et tous, ici et maintenant. Ce système contribue à l’exploitation des humains et de la planète, et menace directement nos milieux de vie, le vivant et les générations futures.
Agissons avec détermination et force dans la situation actuelle, pour mettre la justice sociale et écologique au cœur des plans pour l’après corona, dont personne ne connaît l’issue.
Afin d’empêcher les entreprises et les gouvernements de voler notre avenir collectif, nous appelons à lutter dès maintenant pour un futur écologique, féministe, social et décolonial, en rupture avec toutes les politiques menées jusqu’à présent.
Ensemble renforçons la solidarité et l’entraide, développons la coopération et l’action commune. Unissons-nous et construisons les fondations d’un monde radicalement différent: un monde où la vie passe avant le profit.
Vandaag legt COVID-19 de gebreken bloot van ons maatschappelijk model, niet alleen op het vlak van gezondheidszorg, maar ook op sociaal, economisch en klimatologisch vlak. Deze crisis confronteert ons met een keuze: ofwel gaan we door zoals voorheen en gaat de ecologische en sociale situatie voor de meesten van ons verder achteruit, ofwel beginnen we te bouwen aan een leefbare wereld voor iedereen.
Bepaalde maatregelen die worden getroffen om deze crisis het hoofd te bieden maken ons kwaad: door jarenlang besparingsbeleid zijn er te weinig middelen voor het zorgpersoneel, er zijn onvoldoende testen om de veiligheid van werknemers en de brede bevolking te garanderen en de meest kwetsbare mensen blijven in de kou staan (mensen zonder inkomen, zonder papieren, zonder huis, …). De laatste dagen keert de reclame terug in het straatbeeld, om ons terug aan het consumeren te krijgen, om alles zo snel mogelijk terug z’n normale gang te laten gaan. Bepaalde keuzes die tijdens deze crisis worden gemaakt en de prioriteiten van de beleidsmakers, belichamen het ongelijke model waarin we al te lang vastzitten: onze samenleving is zo georganiseerd dat economische groei ten koste van alles moet worden hersteld, zonder rekening houden met sociale en milieukwesties. Men lijkt zo snel mogelijk te willen terugkeren naar de ‘normaliteit’, maar in deze gezondheidscrisis koste wat het kost willen terugkeren naar business as usual, dat is niet normaal.
Het is tijd om alternatieven te bedenken die een sociale, rechtvaardige en duurzame toekomst kunnen garanderen. Deze crisis is voor velen niet gemakkelijk en daarom mogen we ons niet louter als producenten en consumenten laten behandelen die worden ingezet om het systeem terug op gang te duwen. In de eerste plaats zijn we mensen, met behoeftes, gevoelens en waardigheden die gerespecteerd moeten worden. Tijdens de crisis zagen we solidariteitsinitiatieven bloeien. Met allerlei projecten en initiatieven probeerden burgers de onrechtvaardigheden en tekortkomingen van ons samenlevingsmodel weg te werken of recht te trekken. Waar ons neoliberaal model volledig gefocust is op ieder-voor-zich, zagen we de laatste weken overal de solidariteit primeren. We zagen dat eerstelijnswerkers moedig verder werkten ondanks alle obstakels die ze tegenkwamen. We zagen buurtbewoners elkaar helpen op alle mogelijke manieren. We zagen mensen die het werk neerlegden bij onvoldoende veiligheidsmaatregelen. Mensen die hun herroepingsrecht uitoefenden. Bedrijven die zich herstructureerden. We zagen dat mensen weigerden om in onmogelijke omstandigheden hun huur verder te betalen door huurstakingen te organiseren. We zagen demonstraties van mensen die van op hun balkons opkwamen voor hun rechten. Mensen blijven in beweging en blijven hun stem verheffen tegen een systeem dat winst boven welzijn stelt.
In onze samenleving moet het de absolute prioriteit zijn om aan de essentiële behoeften van de bevolking te voldoen en moeten we alles in het werk te stellen om op verschillende vlakken evenwichten te herstellen die zijn scheefgegroeid. Denk aan zorg en respect voor de planeet en haar bewoners, verdeling van rijkdom, deconstructie van voorrechten van geslacht, ras en klasse, het herdenken van ons productie-, landbouw- en industieel model.
We mogen niet naïef zijn: het zijn de jarenlange besparingsmaatregelen die onze gezondheidszorg hebben verzwakt. Toch is het risico groot dat bepaalde politieke krachten van de huidige crisis zullen profiteren om nog verder te blijven besparen en de klimaatverplichtingen aan hun laars te lappen, om de industrie ten koste van alles nieuw leven in te blazen. We mogen niet toelaten dat deze periode wordt gebruikt om dergelijke maatregelen door te voeren, ook al zullen ze ons als onvermijdelijk worden voorgesteld. Dergelijke oude recepten zijn onverenigbaar met de huidige klimatologische en sociale omstandigheden.
De aanpak van de corona crisis toont eens te meer dat het neoliberale model dat volledig gericht is op de winst van enkelen, niet in staat is om een antwoord te bieden op de uitdagingen waar we vandaag voor staan. Dit systeem pleegt roofbouw op mens en planeet en vormt een directe bedreiging voor onze leefomgeving, ons welzijn en het leven van toekomstige generaties.
Laten we vastberaden onze stem verheffen, om sociale en ecologische rechtvaardigheid centraal te stellen in post-corona-plannen, waarvan niemand weet wat de uitkomst is.
Om te voorkomen dat bedrijven en overheden beslag leggen op onze toekomst en onze kwaliteit van leven, roepen we op tot een strijd voor een ecologische, feministische, sociale en dekoloniale toekomst, waarbij we drastisch breken met het beleid dat we kennen.
Laten we samen de solidariteit en wederzijdse hulp versterken. Laten we ons verenigen en de basis leggen van een andere wereld: een wereld waar het leven en welzijn vòòr winst komt.
.